ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားက ျပန္ၿပီး ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အခါမွာလဲ ဒီဆင္းရဲၿငိမ္းေၾကာင္း တရားေတြကိုပဲ က်င့္ေတာ္မူ သိေတာ္မူတဲ့အတိုင္း ေဟာၾကားေတာ္မူေတာ့ ဒီတရားေတာ္ေတြဟာ အမွန္တရားေတြ ျဖစ္လာတယ္။
အမွန္တရားေတြဆိုေတာ့ တရားေတြဟာလဲပဲ ဆင္းရဲၿငိမ္းလိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အားကိုး အားထားရာ ကိုးကြယ္ရာ ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္နဲ႔ ယံုၾကည္ရ လက္ခံရ လိုက္နာက်င့္ၾကံရ ကိုးကြယ္ရမည့္
‘သရဏ’ေတြပဲ။
အဲဒီ တရားေတြအတိုင္း လိုက္နာ က်င့္ၾကံၾကလို႔ ဆင္းရဲ တစိတ္တေဒသ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ဆင္းရဲ မ်ားစြာ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြ၊ ဆင္းရဲ လံုးဝ ၿငိမ္းတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြဟာ ဘုရားရွင္ရဲ႕ သာသနာေတာ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၇၀ ေက်ာ္ ကာလ အတြင္းမွာ မ်ားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာ၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္၊ အရွင္ေကာ႑ည၊ အရွင္ဝပၸ၊ အရွင္ဘဒၵိယ၊ အရွင္မဟာနာမ္၊ အရွင္အႆဇိတို႔က စၿပီးေတာ့ အခု အခ်ိန္အထိ သာသနာေတာ္မွာ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား အမွန္အတိုင္း ၫႊန္ၾကားထားတဲ့ တရားေတာ္ေတြအတိုင္း က်င့္ၾကံလို႔ ကိေလသာၿငိမ္း ဆင္းရဲၿငိမ္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ မ်ားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့တယ္။
အဲဒီလို မ်ားစြာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ဒီသံဃာေတာ္ေတြဟာလဲပဲ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ ၾကည္ညိဳထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ။ ယံုၾကည္ထိုက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ။ ‘သရဏ’ေတြပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ‘ဗုဒၶ’ ‘ဓမၼ’ ‘သံဃ’ ေခၚတဲ့ ရတနာသံုးပါးဟာ အားကိုးရာ၊ အားထားရာ ကိုးကြယ္ရာအေနနဲ႔ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ထိုက္တဲ့ ‘သရဏ’ေတြပဲဆိုတာ ဘုန္းႀကီးတို႔ သိရတယ္။
အဲဒီေတာ့ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ထိုက္တဲ့ ဒီရတနာသံုးပါးဟာ ကိေလသာဆင္းရဲ ဝဋ္ဆင္းရဲ ခပ္သိမ္း ၿငိမ္းလိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တို႔ရဲ႕ အားကိုးရာ အားထားရာ မွီခိုရာ ကိုးကြယ္ရာ ‘သရဏ’ေတြပဲ။
ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ စိတ္သည္ သရဏဂံု
ဒီ ရတနာသံုးပါးကို အားကိုး အားထားရာ ကိုးကြယ္ရာ မွီခိုရာပဲလို႔ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္ကို ‘သရဏဂံု’လို႔ ေခၚတယ္။
သရဏဂံု ... သရဏဂံုလို႔ ေျပာေနၾကေသာ္လဲပဲ သရဏဂံုရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကို တိတိက်က် နားလည္တာက ခပ္ရွားရွားပဲ။ ေယာင္ဝါးဝါးမွ်ပဲ နားလည္ၾကတယ္။
သရဏ = အားကိုးရာ ကိုးကြယ္ရာပဲလို႔
ဂမန = ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္။
ဒီ ‘သရဏဂမန’ကိုပဲ ျမန္မာက ‘သရဏဂံု’လို႔ ေခၚလိုက္တယ္။
ဒီေတာ့ သရဏဂံုဆိုတာ အားကိုး အားထားရာ ကိုးကြယ္ရာပဲလို႔ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္ပဲ။
ဘုရားကို သရဏဂံုလို႔ မေခၚဘူး။
တရားကို သရဏဂံုလို႔ မေခၚဘူး။
သံဃာကို သရဏဂံုလို႔ မေခၚဘူး။
‘ဘုရား’ ‘တရား’ ‘သံဃာ’ကို ‘သရဏ’လို႔သာ ဆိုႏိုင္တယ္။ ‘သရဏဂံု’လို႔ မဆိုႏိုင္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သရဏဂံုဆိုတာ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္မို႔ပဲ။
ဘယ္သူ႔ကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တာလဲ?
ဗုဒၶ - ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တယ္။
ဓမၼ - တရားေတာ္ကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တယ္။
သံဃ - သံဃာေတာ္ကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တယ္။
အဲဒီေတာ့ ‘ဘုရား’ ‘တရား’ ‘သံဃာ’ ရတနာသံုးပါးက အားကိုး အားထားရာျဖစ္တဲ့ ‘သရဏ’ေတြ။
အဲဒီ ယံုၾကည္ထိုက္ ကိုးကြယ္ထိုက္ ဆည္းကပ္ထိုက္တဲ့ ‘ဘုရား’ ‘တရား’ ‘သံဃာ’ကို ယံုၾကည္တဲ့ စိတ္၊ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္တဲ့ စိတ္က ‘သရဏဂံု’။
သရဏဂံု တည္သူႏွင့္ မတည္သူ
အဲဒီ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္က ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ သႏၲာန္မွာ ရွိတယ္။ အဲဒီ စိတ္ရွိသူကို သရဏဂံုတည္သူလို႔ ေခၚတယ္။
အဲဒီ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္တဲ့ စိတ္မရွိရင္ သရဏဂံုတည္သူလို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။ သရဏဂံု မတည္သူပဲ။
သရဏဂံု မတည္ရင္ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶဘာသာဝင္လို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။
သရဏဂံုတည္မွသာလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္တယ္။
သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း ေလးမ်ိဳး
(၁) ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို မသိျခင္းေၾကာင့္ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း။ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊ တရားဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃာ့ဂုဏ္ေတာ္တို႔ကို နားမလည္က ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္ အားေပ်ာ့သြားသျဖင့္ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္း၏။
(၂) ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ကို အသိမွားျခင္းေၾကာင့္ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း။ျမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္အရွိက တျခား၊ မိမိသိထားသည္က တမ်ိဳးျဖစ္ပါက အသိမွားေသာေၾကာင့္ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္ အားေပ်ာ့၊ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္း၏။
(၃) ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာကို ယံုမွား သံသယျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း။
ဘုရားဆိုတာ တကယ္ ပြင့္ခဲ့တာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ သဗၺညဳတဉာဏ္ကို ရတယ္ဆိုတာ ဟုတ္ႏိုင္ပါ့မလား၊ တရားကေကာ တရားစစ္ တရားမွန္ ဟုတ္ရဲ႕လား၊ ဒီတရားအတိုင္း လိုက္နာရင္ အက်ိဳးရွိႏိုင္ပါ့မလား၊ ခ်မ္းသာရေစႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဟုတ္ပါ့မလား၊ ဒီတရားအတိုင္းက်င့္ရင္ စီးပြားေရးေတြ မဆုတ္ယုတ္ကုန္ေပဘူးလား၊ သံဃာကေကာ ကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္ထိုက္တဲ့ သံဃာဟုတ္ပါ့မလား၊ လူေတြနဲ႔ ဘာထူးသလဲ၊ အဲဒီလို စသည္ျဖင့္ ရတနာသံုးပါးအေပၚမွာ ျဖစ္ေစ၊ တစ္ပါးပါးအေပၚမွာ ျဖစ္ေစ ယံုမွား သံသယ ဒိြဟစိတ္ ဝိစိကိစၧာစိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါက ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္မႈ အားေပ်ာ့သြားၿပီး သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္း၏။
(၄) ရတနာသံုးပါးကို မ႐ိုေသ မေလးစားျခင္းေၾကာင့္ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္း။
ရတနာသံုးပါးအေၾကာင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ မေလ့လာ မသိရွိဘဲ၊ သာမန္မွ် မျဖစ္စေလာက္ အသိကေလးေပၚ အေျခခံၿပီး ရတနာသံုးပါးအေပၚမွာ အထင္ေသး အျမင္ေသး ႐ိုေသ ေလးစားမႈ မရွိျခင္းေၾကာင့္ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္ အားနည္းကာ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္း၏။
ေဆာင္ပုဒ္
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ မသိၿပီ၊ ညစ္သည္ သရဏဂံု။
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ သိမွားၿပီ၊ ညစ္သည္ သရဏဂံု။
ရတနာ့ဂုဏ္ရည္၊ ယံုမွားၿပီ၊ ညစ္သည္ သရဏဂံု။
ရတနာသံုးေထြ၊ မ႐ိုေသ၊ ညစ္ေလ သရဏဂံု။
သရဏဂံု ႏွစ္မ်ိဳး
(၁) ေလာကီသရဏဂံု
မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ မရေသး၍ အရိယာ မျဖစ္ေသးေသာ ပုထုဇဥ္တို႔၏ သႏၲာန္၌ ရွိေသာ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္။
သရဏဂံု ပ်က္ျခင္း ၂-မ်ိဳးျဖစ္ေသာ - ဗုဒၶဝါဒမွတပါး တျခား ဘာသာအယူဝါဒကို ေျပာင္းလဲ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္ျခင္းေၾကာင့္ ပ်က္ျခင္း၊ ေသဆံုး ကြယ္လြန္၍ ပ်က္ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ပ်က္စီးႏိုင္၏။
(၂) ေလာကုတၱရာသရဏဂံု
မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ရေသာ အရိယာတို႔၏ သႏၲာန္မွာ ရွိေသာ ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္။
အရိယာတို႔၏ သႏၲာန္မွာ မဂ္ဉာဏ္ႏွင့္ အတူတကြ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ရတနာသံုးပါးကို ယံုၾကည္ ဆည္းကပ္စိတ္သည္ ခိုင္ၿမဲၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ မပ်က္ေတာ့ေပ။
(ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ၾကီး)
ဗုဒၶဘာသာေစာင့္ေရွာက္သူမ်ားအသင္း
No comments:
Post a Comment